Do Something...

Do Something...
...είναι στο χέρι μας να κάνουμε κάτι...

Αφήγηση παραμυθιών στο σπιτάκι του Αη Βασίλη


Βγάλαμε τον Αη Βασίλη έξω από το σπιτάκι του κι αρχίσαμε τα παραμύθια... ήμασταν 

βέβαιοι ότι δεν θα μας κακιώσει, μια ώρα ήταν αυτή. Ο Σύλλογος Ζωόφιλων Γιαννιτσών στη 

βραδινή εκδήλωση του χριστουγεννιάτικου χωριού, 18 Δεκέμβρη...

Διαβάστε περισσότερα "Αφήγηση παραμυθιών στο σπιτάκι του Αη Βασίλη"

Εργαστήρι παιδικής εικονογράφησης από τον Βαγγέλη Παπαβασιλείου στο χριστουγεννιάτικο χωριό των Γιαννιτσών










Κυριακή 18 Δεκέμβρη, το εργαστήρι παιδικής εικονογράφησης, 18 Δεκέμβρη και του αγίου 

Μόδεστου, προστάτη των ζώων στην ορθόδοξη παράδοση (ο αντίστοιχος του Αγίου 

Φραγκίσκου της Ασίζης).Χθες βράδυ ο χειμώνας χτυπούσε τις πόρτες μας με αέρηδες και 

κρύο.Σήμερα η λιακάδα μας αγκάλιαζε κι όλα κύλησαν ωραία. Τυχαίο;;;; ε, δε νομίζω!


Διαβάστε περισσότερα "Εργαστήρι παιδικής εικονογράφησης από τον Βαγγέλη Παπαβασιλείου στο χριστουγεννιάτικο χωριό των Γιαννιτσών"

Μια συγγραφέας στη μάχη για την προστασία των ζώων στα Γιαννιτσά




Ο Σύλλογος Ζωόφιλων Γιαννιτσών στα πλαίσια της προσπάθειας που καταβάλλει  για την προώθηση της φιλοζωικής κουλτούρας στην Εκπαίδευση με τον γενικότερο τίτλο  «Ο  Αδέσποτος στο σχολείο», δρομολόγησε  την εξής δράση για την Τρίτη, 6 Δεκεμβρίου 2011: 
Επίσκεψη της συγγραφέα Παυλίνας Παμπούδη με την πολυποίκιλη συγγραφική παραγωγή σε διαφορετικά είδη λόγου (ποίηση, πεζό, παραμύθια για μεγάλους και μικρούς , τραγούδια, μεταφράσεις)  στο 2ο Γυμνάσιο και στο 3ο Ενιαίο Λύκειο της πόλης μας. Η ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των παιδιών, των αυριανών πολιτών είναι η καλύτερη και ασφαλέστερη οδός άλλωστε για την επίλυση του θέματος των αδέσποτων ζώων.




Διαβάστε περισσότερα "Μια συγγραφέας στη μάχη για την προστασία των ζώων στα Γιαννιτσά"

«Τα καλά νέα έφτασαν με τους λογαριασμούς του νερού!»






«Ο Σύλλογος Ζωόφιλων Γιαννιτσών είχε την ιδέα να βάλει μέσα στους λογαριασμούς ύδρευσης, που θα φτάσουν σε κάθε σπίτι στον δήμο, και ένα ενημερωτικό φυλλάδιο, το οποίο με απλά λόγια εξηγεί τις υποχρεώσεις μας και τα δικαιώματα των ζώων. Να εξηγεί δηλαδή πως τα αδέσποτα και τα κατοικίδια, πονούν, πεινούν και διψούν, όπως και εμείς, γι’ αυτό και δεν θα πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε με σκληρότητα λες και πρόκειται για άψυχα αντικείμενα.
Ο Δήμος Πέλλας αποδέχτηκε με χαρά αυτή την λαμπρή ιδέα και έδωσε τη σχετική άδεια ώστε η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης να συμπεριλάβει το φυλλάδιο αυτό, που προάγει τη φιλοζωία. Μετά από κόπο, τρέξιμο και αναβολές οι δραστήριοι φιλόζωοι εθελοντές των Γιαννιτσών κατάφεραν να κάνουν πράξη αυτό, που αρχικά είχαν μόνο ως σκέψη. Ο χορηγός βρέθηκε, το φυλλάδιο εκτυπώθηκε, και μέσω των λογαριασμών έφτασε σε κάθε σπίτι.
Ίσως να αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής κάποιων και την επόμενη φορά που θα προσπεράσουν ένα αδέσποτο, να μην αδιαφορήσουν… Ο Σύλλογος Ζωόφιλων Γιαννιτσών και ο Δήμος Πέλλας πρωτοπορούν και μας δείχνουν πως με απλές δράσεις μπορούμε να κάνουμε εκείνους, που απορούν για την φιλοζωία μας, να αντιληφθούν το μεγαλείο της σωστής συνύπαρξης με τα ζώα.»

πηγή: zoosos.gr
Διαβάστε περισσότερα "«Τα καλά νέα έφτασαν με τους λογαριασμούς του νερού!»"

Βραδιά αφιερωμένη στον Μάρκο Βαμβακάρη





Σας προσκαλούμε  εκ μέρους του Συλλόγου Ζωόφιλων και της Παιδαγωγικής Εταιρείας  σε μια βραδιά αφιερωμένη στον Μάρκο Βαμβακάρη  την άλλη Τετάρτη, στο "Σούσουρο", 9:00 μ.μ  γιατί...
"όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά  εμένα μ΄αγαπούνε ,μόλις θα μ' αντικρύσουνε θυσία θα γεννούνε..."
και
"όσοι έχουνε πολλά λεφτά
να ξέρα τί τα κάνουν
άραγε σαν πεθάνουνε
μαζί τους θα τα πάρουν;'
Αφού
"Τα δυο σου χέρια πήρανε
βεργούλες και με δείρανε..."



Διαβάστε περισσότερα "Βραδιά αφιερωμένη στον Μάρκο Βαμβακάρη"

« Α’ συνάντηση για την Ευρωπαϊκή Προοπτική της Φιλοζωικής Κουλτούρας στην Ελλάδα του σήμερα»




Πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες, στις 31 Οκτωβρίου 2011 μία ημερίδα με τον τίτλο « Α’ συνάντηση για την Ευρωπαϊκή Προοπτική της Φιλοζωικής Κουλτούρας στην Ελλάδα του σήμερα» στο Κεντρικό Αμφιθέατρο  του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στην Αθήνα. Διοργανωτές ήταν η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, και η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων.   Στην Ημερίδα αυτή τα συναρμόδια Υπουργεία, οι Αυτοδιοικητικές Δομές και άλλοι Πολιτικοί Παράγοντες είχαν την ευκαιρία να συνδιαλεγούν με τον Ευρωπαίο Επίτροπο Περιβάλλοντος , με Ευρωβουλευτές, καθώς και με Έλληνες και Ευρωπαίους Επιστήμονες και Πανεπιστημιακούς Δασκάλους για τα νομικά, κτηνιατρικά, κοινωνιολογικά και φιλοσοφικά προβλήματα της αποκλίνουσας Ελληνικής νοοτροπίας από την αντίστοιχη Ευρωπαϊκή.

Στο πλαίσιο της συνάντηση περισσότεροι από 25 ομιλητές εξέφρασαν τα επιστημονικά και εμπειρικά τους επιχειρήματα σχετικά με την αντιμετώπιση και τις πρακτικές, που επιφυλάσσουν οι άνθρωποι στα ζώα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
Επιστήμονες κύρους με αντικείμενο, το δίκαιο, την ηθική, τη φιλοσοφία, μέλη φιλοζωικών οργανώσεων, καθηγητές σχολείων, αρμόδιοι υπουργείων, δήμων, φορέων, τομέων της Ε.Ε., εξήγησαν τις απόψεις τους και παρουσίασαν τα τεκμηριωμένα επιστημονικά συμπεράσματα τους σχετικά με τα ηθικά, κοινωνικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά προβλήματα, τα οποία σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τα ζώα, είτε αυτά έχουν ιδιοκτήτες, είτε είναι αδέσποτα, είτε είναι ζώα συντροφιάς ή παραγωγικά.
Το ακροατήριο ήταν πολυπληθές για τα δεδομένα μια τέτοιας εκδήλωσης, δεδομένου μάλιστα ότι η συνάντηση διοργανώθηκε μια εργάσιμη μέρα και είχε μεγάλη διάρκεια. Φιλόζωοι εθελοντές ταξίδεψαν από κάθε γωνιά της Ελλάδας (από την Κρήτη μέχρι τις Σέρρες, τα Γιαννιτσά, τη Φλώρινα) για να παραστούν σε αυτή τη σημαντική συνάντηση και να συζητήσουν για τη βάρβαρη συμπεριφορά που δείχνουμε στα ζώα, μη συμβαδίζοντας με την φιλοζωική κουλτούρα, που υπάρχει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Επισημάνθηκε ότι  -  κατά την γνώμη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Φιλοζωικών Οργανώσεων - το νέο σχέδιο νόμου, που έχει καταρτιστεί από το ΥΠ.Α.Α.Τ., δεν αποτελεί τομή για τα φιλοζωικά θέματα της χώρας μας, ούτε εν τέλει αναμένεται να περιορίσει δραστικά τον γεωμετρικά αυξανόμενο, δυσβάστακτο υπερπληθυσμό των αδέσποτων ζώων. Περιέχει κάποιες θετικές διατάξεις, που ίσως βελτιώσουν την σημερινή κατάσταση.
Εν κατακλείδι χρειάζεται επειγόντως να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος  του Συνειδητού Φιλόζωου αλλά και ο προσανατολισμός των επιδιώξεων του Φιλοζωικού Κινήματος υπό τις παρούσες συνθήκες. Τα προεδρεία της ημερίδας είχαν συμβολικό χαρακτήρα και μεταξύ άλλων περιέλαβαν την ζώσα Ιστορία του Κινήματος κα Μαρίνα Κόλλια - Πετρουλάκη και πρόεδρο του ιστορικού Φιλοζωικού Σωματείου «Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης» στο Κορωπί,  όσο και την νεώτερη όλων κυρίων και κυριών, την Μαρία Κοζάρη, πρόεδρο του Συλλόγου Ζωόφιλων Γιαννιτσών. 


Διαβάστε περισσότερα "« Α’ συνάντηση για την Ευρωπαϊκή Προοπτική της Φιλοζωικής Κουλτούρας στην Ελλάδα του σήμερα»"

4 Οκτωβρίου - Παγκόσμια ημέρα των ζώων


Με αφορμή στην Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων που γιορτάζεται στις 4 Οκτωβρίου, τα  ζωοφιλικά σωματεία της π.ε. Πέλλας, ο Σύλλογος Φίλων Ζώων Αριδαίας «Η Ελπίδα», ο Σύλλογος Ζωόφιλων Γιαννιτσών, οι Εθελοντές για την προστασία των Ζώων -Γιαννιτσά, ο Σύλλογος Φιλόζωων Έδεσσας, καθώς και η Εθελοντική Ομάδα Ζωόφιλων Σκύδρας, εξέδωσαν από κοινού την ακόλουθη ανακοίνωση:

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων για να υπενθυμίζει στους ανθρώπους την άρρηκτη, στενή σχέση και εξάρτηση που έχει με τα ζώα.
Τα ζώα, που ποτέ το ανθρώπινο είδος δεν δέχτηκε ως ισότιμά του, παρʼ όλο που έχει αποδειχθεί και επιστημονικά ότι είναι συναισθανόμενα όντα, με εφάμιλλες ανάγκες και με κοινωνίες εξίσου αξιοθαύμαστες όπως οι ανθρώπινες.

Ο άνθρωπος έχει πολλά να διδαχθεί από τα ζώα, τις συμπεριφορές τους και την δομή των κοινωνιών τους. Αλλά το κυριότερο, έχει να διδαχθεί την αγάπη, την αφοσίωση, την τρυφερότητα, που τα ζώα μπορούν να προσφέρουν ανιδιοτελώς στον άνθρωπο.

Σε αντίθεση, ο άνθρωπος, με την πεποίθηση του ανώτερου πνευματικού όντος και την εγωιστική ανύψωση του ως το κυρίαρχο είδος του πλανήτη, εκμεταλλεύεται, κακοποιεί, βασανίζει τα ζώα και καταστρέφει το φυσικό τους περιβάλλον.

Τα δικαιώματα των ζώων που αναγνωρίστηκαν από την Ε.Ε. με την διακήρυξη τους στο Παρίσι το 1978, καταπατούνται συνεχώς από τους ανθρώπους.
Ζώα ......
...σφάζονται κάθε χρόνο προς βρώση, τα οποία αναγκάζονται να ζουν κάτω από απαράδεκτες και άθλιες συνθήκες μέχρι να έρθει η ώρα σφαγής τους.
...χρησιμοποιούνται σε πειράματα, υποβαλλόμενα καθημερινά σε τεστ πόνου και οδύνης με αναμφίβολα αποτελέσματα ακόμα και για την υγεία του ανθρώπου.
...βασανίζονται και «εκπαιδεύονται» με σκληρές μεθόδους, απομακρυσμένα βίαια από το φυσικό τους περιβάλλον για να χρησιμοποιηθούν στις παραστάσειςτων τσίρκο.
...εκτρέφονται και γδέρνονται πολλές φορές ζωντανά, για την γούνα τους στο όνομα ενός σκληρού εμπορίου που καλλιεργεί την ανθρώπινη ματαιοδοξία.
...αιχμαλωτίζονται για να φυλακιστούν σε ζωολογικούς κήπους, εκθετήρια και ενυδρεία.
...τραυματίζονται και σκοτώνονται κατά την διάρκεια της κυνηγετικής δραστηριότητας, ένα παρωχημένο και σκληρό «σπορ», χωρίς να υπάρχει πλέον η ανάγκη επιβίωσης
...πωλούνται παράνομα μέσω ενός ανήθικου εμπορίου ψυχών και γίνονται αντικείμενα προς πώληση στις βιτρίνες των pet shops

Τα ζωοφιλικά σωματεία και εθελοντικές ομάδες της π.ε. Πέλλας, πιστεύοντας στην αποτελεσματικότητα της συλλογικής δράσης, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να υπερασπιστούν τα ζώα, να ευαισθητοποιήσουν και να αφυπνίσουν συνειδήσεις, να καταργήσουν παρωχημένες αντιλήψεις και να πιέσουν προς κάθε αρμόδια κατεύθυνση για την εξεύρεση ανθρωπιστικών και νόμιμων λύσεων για το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων συντροφιάς. Ένα πρόβλημα που λόγω της αδιαφορίας της πολιτείας, των νομαρχιών, της διεύθυνσης κτηνιατρικής και των εκάστοτε δημάρχων, διογκώθηκε, με αποτέλεσμα την αύξηση των αδέσποτων, τον εξαναγκασμό τους να διαβιούν στους δρόμους και τις συνεχείς κακοποιήσεις τους.

Καλούν δε, τους πολίτες, με αφορμή αυτή την μέρα, να αναθεωρήσουν την στάση και νοοτροπία τους σχετικά με τα ζώα, να αναγνωρίσουν το δικαίωμα που έχουν αυτά στην ζωή και να στηρίξουν το δύσκολο έργο τους με το οποίο έχουν υποκαταστήσει πλήρως την Πολιτεία.
Η αγάπη, η συμπόνια, ο σεβασμός προς τα ζώα, είναι δείγμα του πολιτισμού, της ανθρωπιάς και της ηθικής ανύψωσης  και ολοκλήρωσης του ανθρώπου.

ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΑ ΖΩΑ
ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΑ
ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΤΕ ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

Σύλλογος Φίλων Ζώων «Η Ελπίδα» - Αριδαία
Σύλλογος Ζωόφιλων Γιαννιτσών
Εθελοντές για την προστασια των Ζώων - Γιαννιτσά
Σύλλογος Φιλόζωων Έδεσσας
Εθελοντική Ομάδα Ζωόφιλων Σκύδρας
Διαβάστε περισσότερα "4 Οκτωβρίου - Παγκόσμια ημέρα των ζώων"

Η «Δυστυχία»





Τη μαμά στη γειτονιά την βάφτισαν «Δυστυχία» . Δεν θέλησα να μάθω γιατί, περίσσευε. Τελευταία αρνούμαι να ακούσω περιγραφές δυστυχίας, δεν το αντέχω. Τελειώσαμε! Η Δυστυχία μόλις είχε γεννήσει τα εννιά της κουτάβια. Μαύρα και καφετιά στριφογύριζαν σαν μεθυσμένα γύρω της και ψάχνανε τις θηλές της. Όταν έμαθα γι αυτήν, τα κουτάβια είχαν απομείνει οκτώ. Την εγκαταστήσαμε στο χωράφι, μέσα στο δωματιάκι το κυρίως σπίτι, έξω για βόλτες. Για λίγες μέρες ξεκίνησε η φιλοξενία της οικογένειας, συνεχίζεται μέχρι τώρα με δυσκολίες και προβλήματα. Προχθές υιοθετήθηκαν τα πρώτα δύο κουτάβια. Αλλά είναι τόσα πολλά! Η σειρά των πραγμάτων είναι δεδομένη: Τα έξι κουτάβια πρέπει να υιοθετηθούν, η μαμά Δυστυχία να στειρωθεί και να επιστρέψει στην παλιά της γειτονιά. Το καλοκαίρι κοντεύει να τελειώσει, η ανάμνηση της Χίου θα μου ζεσταίνει το χειμώνα κι η διάθεση μου ν’ αλλάξω τ’ όνομα της σκυλίτσας μοιάζει με αυτήν, απέναντι στην πατρίδα: κάτι πιο ελπιδοφόρο στοχεύω κι ονειρεύομαι … Έξι κουτάβια, φατσόνια ωραία … Σ’ όποιου τη ζωή μπορεί να χωρέσει κάποιο από αυτά, ας μας τηλεφωνήσει. Θα έχουν κάνει και το πρώτο τους εμβόλιο στο μεταξύ…. 
Διαβάστε περισσότερα "Η «Δυστυχία»"

Ένα Σάββατο με τον Γκάντι




Η άσφαλτος  αναπνέει με πυρωμένη ανάσα. Τα χιλιόμετρα γλιστρούν κάτω από τις ρόδες του αυτοκινήτου αλλά εμείς ταμπουρωμένοι στην ασφάλεια του κλιματισμού του,  μπαίνουμε επιτέλους στις Σέρρες. 
Στην άκρη της μεγάλης περιφραγμένης αυλής του  κυνοκομείου, νάτο και το λυόμενο χειρουργείο. Όπου και να κοιτάξεις βλέπεις σκυλιά. Στους χώρους του καταφυγίου,  μέσα στα κλουβιά έξω από το χειρουργείο, τριγύρω στα πόδια μας. Αυτά που μόλις βγήκαν από το χειρουργικό τραπέζι, δέχονται το τατουάζ στο αυτί, ένδειξη ότι έχουν στειρωθεί. Τέσσερις  άνθρωποι τριγύρω μας συνεργάζονται, καταγράφουν, μεταφέρουν τα ναρκωμένα ζώα, αλλά κι αυτά που παίρνουν σειρά για την επέμβαση,  απαντούν στα τηλέφωνα, συνεννοήσεις  μ’ αυτόν  που είναι στους δρόμους και περισυλλέγει αδέσποτα,  ένας άλλος καταφτάνει με καφέδες και νερά για τους γιατρούς:  Θα περιμένουν λίγο, το διάλειμμα για το μεσημεριανό φαγητό τους θα προηγηθεί.                                                                                

Κι οι εθελοντές κτηνίατροι… Με τις πράσινες ποδιές, τα γαντοφορεμένα xέρια και τα ιδρωμένα πρόσωπα. Οι δύο από αυτούς άντρες,  βουλγαρικής καταγωγής, η τρίτη γερμανίδα. Νέα άνθρωποι και οι τρεις, όλοι σταλμένοι από την γερμανική φιλοζωική οργάνωση ETM.                                                                                                                                   
Γι' αυτούς πήγαμε. 
Για να δούμε με τα μάτια μας, αυτό που δυσκολεύονται να πιστέψουν τ’ αυτιά. Ο Δήμος Σερρών σε συνεργασία με την τοπική φιλοζωική, ζήτησε από την ETM να στείλει κτηνίατρους  για να  στειρώσουν  αδέσποτα. Δωρεάν! Ακριβώς αυτό είναι το πρότζεκτ: Εθελοντές κτηνίατροι σταλμένοι από την γερμανική οργάνωση μετά από πρόσκληση του Δήμου!  500 στειρώσεις σε τρεις εβδομάδες!
Τα γαυγίσματα είναι συνεχόμενα, κάπου κάπου αραιώνουν, μετά ξαναφουντώνουν.             
Ο πρώτος εθελοντής που γνωρίσαμε πηγαινοέρχεται με το τζιπ του και περισυλλέγει ζώα. Τον ρωτάω πως τα καταφέρνει, σηκώνει τους ώμους και χαμογελάει. «Για όλα υπάρχει τρόπος, είναι κι η εμπειρία…» Ούτε στάλα κομπασμού στα λόγια του  πολιτικού  μηχανικού, (όπως έμαθα αργότερα). Αναρωτιέμαι έτσι γυμνασμένο και γοητευτικό που τον βλέπω, τί στο καλό είναι αυτό που τον κάνει να διαλέγει να περιφέρεται μέσα σ’ αυτό το καμίνι και στη βρωμιά αντί  να ξαπλώνει σε μια παραλία. Την ίδια στιγμή βλέπω απέναντί μου την  65χρονη Ελένη  που ήρθε από τη Χαλκιδική για τον ίδιο λόγο μ’ εμάς. Κι αυτή το ίδιο διάλεξε. Θα μπορούσε να περιποιείται τον λαχανόκηπο στο παραθαλάσσιο σπίτι της, με τα εγγόνια και τα καλοκαιρινά σίριαλ της TV, αλλά έκανε 200 χιλιόμετρα για να …σπρώξει το  αίτημά της για τις δωρεάν στειρώσεις.
Κι ύστερα ήρθε η πρόεδρος της φιλοζωικής. Με διδακτορικό στην Αγγλία, ωραιότατη απ’ έξω κι από μέσα. Πίσω από το σκηνικό που βλέπουμε,  αυτή κρύβεται. Πόση τέχνη απαιτείται για να βγάλεις τον καλύτερο εαυτό του Ανθρώπου προς τα έξω;    
Δεν ξέρω, αλλά αυτή το καταφέρνει. Δεν ντρέπομαι να ζητιανέψω συμβουλές. Πώς, τί, πότε…;  
Γράφω mail , τηλέφωνα, κρατάω σημειώσεις. Τα αγγλικά μου τα μεταμορφώνει η ένταση και η ανάγκη.    
«Να έρθετε και σε μας, στα Γιαννιτσά έχουμε μεγάλο πρόβλημα ….», το κουτάβι που σκαρφαλώνει στην αγκαλιά  του κτηνίατρου, υπονομεύει τον αγώνα μου, μετά έρχεται κοντά μας και το ανάπηρο από το τροχαίο που σε λίγο θα «κοιμήσουν»… Χάδια κι αγκαλιά, πάνε τα λόγια, η επικοινωνία με τον Βούλγαρο κτηνίατρο δεν χρειάζεται τα τουριστικά αγγλικά μου.                                                                                                                                                         
Ο ήλιος ζεματάει πάνω από τα κεφάλια μας…  
Κι όλοι αυτοί εκεί!                                                                                           
Κατάκοποι εθελοντές αλλά τόσο ωραίοι μέσα στον αγώνα τους…                                                                      Σκέφτομαι το ραντεβού με τον δήμαρχο. Τι να του πρωτοπώ από αυτά; 
Και πώς;                                                                                                          
Κάνω προσευχή στον  Θεό της κατανόησης να μην τον αφήσει στιγμή μόνο του.                                                                                    
Ο δρόμος της επιστροφής, μας φάνηκε εντυπωσιακά συντομότερος.  
Η παραγγελία για τους ακανέδες  ξεχάστηκε τελείως. Κανείς  δε νοιάστηκε.
 Αν αυτό το Σάββατο  ήταν κεφάλαιο βιβλίου, θα του ταίριαζε να ‘χει  για τίτλο, τα λόγια του Γκάντι: 
«Γίνε εσύ η αλλαγή που ονειρεύεσαι για τον κόσμο».         
…Ένα κομμάτι της έστω.
                                   

Κική Δημητριάδου         


Διαβάστε περισσότερα "Ένα Σάββατο με τον Γκάντι"

Απολογισμός…

μετά την  ενημερωτική εκδήλωση  για τα Αδέσποτα Ζώα με τον Αντώνη Καφετζόπουλο και την υπογράφουσα…



                                                                                                  
Εντάξει,  έγινε η εκδήλωση κι ας μην  ήρθαν ποτέ οι καρέκλες από το γκαράζ του Δήμου. Δεν ήρθαν κι οι τοπικοί άρχοντες- υπεύθυνοι από το νόμο για το  θέμα συζήτησης. Τουλάχιστον ήταν δικαιολογημένη η απουσία τους, την ίδια ώρα διεξαγόταν  Δημοτικό Συμβούλιο.                                                                                                                                                
Διάβασα το κείμενο που είχα ετοιμάσει  χρησιμοποιώντας και κάποιους μικρούς μου φίλους  για να στηρίξουν και να συγκρατήσουν στα μικρά τους χέρια τα μεγάλα ερωτήματα:
Πως δημιουργήθηκαν τα αδέσποτα;
Ποιος είναι υπεύθυνος γι αυτά;
Τι πρέπει να κάνει ο Δήμος άμεσα αλλά και σε βάθος χρόνου;
Ποιος είναι ο αληθινός φιλόζωος;
Γύρω από αυτά τα ερωτήματα κινήθηκε η δική μου τοποθέτηση. Πρώτος προβληματισμός η πολιτική συγκυρία. Το πολιτικό σκηνικό  συγκλονιστικό, αλλά πάντα χωράνε συζητήσεις για θέματα που μας κάνουν καλύτερους  Ανθρώπους… Επειδή οφείλουμε να είμαστε αντάξιοι του πολιτισμού που προβάλουμε, που υπαινισσόμαστε, που βεβαιώνουμε εν τέλει  ότι κουβαλάμε. Κι η στάση μας απέναντι στα ζώα που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε ως αδέσποτα,  δεν είναι άραγε μια φωτογραφία της  αλήθειας των λόγων μας!
Τα λόγια του Γκάντι «γίνε εσύ η αλλαγή που ονειρεύεσαι για τον κόσμο» παραμένουν  μια γνήσια αλλά και συνεχής πρόκληση στην καθημερινότητα του καθενός.  
-Θα πάρετε;… Εγώ προσπαθώ πάντως.  
Εν κατακλείδι, βάσει του νόμου  3170/2003, υπεύθυνοι για τα αδέσποτα ζώα είναι οι Δήμοι της χώρας. Στην πραγματικότητα όμως,  συνυπεύθυνοι  είμαστε όλοι εμείς,  οι πολίτες. Οι δικές μας συμπεριφορές οδηγούν στην δημιουργία αδέσποτων ζώων. 
Αντιγράφω από δελτίο τύπου του Συνήγορου του Πολίτη: «…Από τη διερεύνηση των αναφορών αλλά και τη γενικότερη μελέτη του προβλήματος (των αδέσποτων ), διαπιστώθηκε ότι, ενώ το νομοθετικό πλαίσιο είναι επαρκές, οι ελλείψεις εντοπίζονται αφενός στην παράλειψη των Δήμων να εφαρμόσουν τα όσα προβλέπονται από τις σχετικές ρυθμίσεις, και αφετέρου στην παράλειψη της κεντρικής διοίκησης να ασκήσει αποτελεσματικά την εποπτεία της για την εφαρμογή τους...»                                                                      
Η Δημοτική Αρχή λοιπόν πρέπει να δράσει, και να το κάνει με δύο τρόπους:                                                         Ο πρώτος είναι ο άμεσος: Οφείλει να  περισυλλέξει τα αδέσποτα, να τα εμβολιάσει, να  τα αποπαρασιτώσει, ΝΑ  ΤΑ ΣΤΕΙΡΩΣΕΙ  και να τα επανατοποθετήσει  στο σημείο περισυλλογής τους.
 Ταυτόχρονα να συντονίσει μια υπηρεσία υιοθεσιών που θα μεριμνά για την υιοθεσία  των ζώων αυτών από πρόθυμους συμπολίτες, ή ακόμη  για την φροντίδα τους από ομάδες ανθρώπων ή  γειτονιές. 
Ο δεύτερος τρόπος  δράσης είναι αυτός που θα στοχεύσει στην ενημέρωση και  στην ευαισθητοποίηση των πολιτών! Γιατί είναι δεδομένο ότι χωρίς την συνεργασία τους  δεν θα λυθεί ποτέ  το ευαίσθητο αυτό  θέμα.  Η ενημέρωση πρέπει να είναι συνεχής και μέσα από   διάφορους «δρόμους»:  τοπικός τύπος,  διαδίκτυο, ενημερωτικά σημειώματα που θα συνοδεύουν τους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΓ, ημερίδες επιμόρφωσης με θέματα φιλοζωίας, αφίσες . Ο Δήμος πρέπει να υποστηρίξει  τον εθελοντισμό στο συγκεκριμένο θέμα μέσα από την ιστοσελίδα του, αλλά και να τον  θέσει υπό την προστασία και μέριμνά του.
Το παράδειγμα της Σλοβακίας όπου ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας ασχολήθηκε με το θέμα και με σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων  έδωσε λύσεις,  καλλιεργώντας ταυτόχρονα  φιλοζωική συνείδηση στους πολίτες, είναι τόσο ενθαρρυντικό!...
Ο Αντώνης Καφετζόπουλος μίλησε στην συνέχεια για την δική του εμπειρία στον Δήμο Αλίμου όπου ζει, και τις δράσεις εθελοντών συμπολιτών του που προσπαθούν  να δώσουν λύσεις εκεί που η αδιαφορία και η κακοδιαχείριση του θέματος  καλά κρατούν.  
Δυστυχώς θλιβερή διαπίστωση σε πανελλαδική κλίμακα...
Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη ο λόγος του. Μεστός, καλλιεργημένος, ουσιαστικός.  Θυμήθηκα τα μηνύματα που ανταλλάξαμε όταν είδε την αφίσα που ετοίμαζα για την διαφήμιση της  εκδήλωσης.  Αυτήν με τον ίδιο και το κακοποιημένο σκυλί (καμένο για την ακρίβεια) που υιοθέτησε. Προβληματίστηκε μήπως η φωτογραφία του με το σκυλί, που κυριαρχεί στην αφίσα,  καπελώσει την εκδήλωση και το θέμα της. Του απάντησα πως είναι κοινό μυστικό πως ναι,  χρησιμοποιούμε την αναγνωρισιμότητά του  για να πετύχουμε την όσο το δυνατό μεγαλύτερη προσέλευση κόσμου.
Και γι αυτήν  την «επιστράτευση» του  τον ευχαρίστησα από καρδιάς. Εκτίμησα ακόμη παραπάνω την στάση ζωής και το ήθος του μετά  την γνωριμία μας.                                                                                                                                    
Πιστεύω πως ο καθένας στην ζωή του πρέπει να βρει τον δρόμο των δυνατοτήτων του για να προσφέρει κάτι για της ζωής γύρω του. Κι  ο αγώνας για το σεβασμό της Ζωής είναι ένας από αυτούς.
Σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές η πατρίδα απεργεί κάτω από ένα αβάσταχτο κλίμα φόβου και παράλυσης των πάντων. Η ανασφάλεια σκεπάζει τον ύπνο και τον ξύπνιο όλων σαν σεντόνι.

Ένα μεγάλο κομμάτι της λύσης όμως είναι μέσα μας. Αρκεί  να ξυπνήσουμε. Με τόση φασαρία να ελπίσουμε πως  κατά κει κινήσαμε και  πάμε;                                                                                                                                                     
Τρίτη 27 του Ιούνη  για τις  αδέσποτες αγάπες και τους μπελάδες τους, αδέσποτοι και εμείς…
 Ή μήπως όχι;  
Κική Δημητριάδου

Διαβάστε περισσότερα "Απολογισμός…"